جمعه, ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ / ۲۲:۳۹:۱۵
ابر سیاه الودگی جایگاه دوم و هشتم را در سایت airvisual نصیب تهران کرد و این هفته شاخص آلودگی برای همه ی افراد خطرناک عنوان شد به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه تحلیلی خبری فرهنگ سار، نادیا آهنجان؛ سال هاست که کلان شهر ها با مشکلات ناشی از آلودگی هوا مواجه اند و در طی این دوران […]
ابر سیاه الودگی جایگاه دوم و هشتم را در سایت airvisual نصیب تهران کرد و این هفته شاخص آلودگی برای همه ی افراد خطرناک عنوان شد
به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه تحلیلی خبری فرهنگ سار، نادیا آهنجان؛
سال هاست که کلان شهر ها با مشکلات ناشی از آلودگی هوا مواجه اند و در طی این دوران با مدیریت هایی که کنترل نسبی آلودگی را به دست داشتند روبرو شده ایم. اما این روزها شنیدن روزمره ی اخبار آلودگی در اقصی نقاط کشور به امری شایع بدل شده به طوری که در هفته ی اخیر ۱۱ استان با آلودگی هوا دست و پنجه نرم کردند.
استشمام هوای آلوده منجر به ورود آلاینده های خطرناک و سمی به بدن می شود. حتی به مرور سالم ترین بدن ها نیز دستخوش بیماری می شوند که در ادامه منجر به مرگ قشر آسیب پذیر از جمله کودکان و سالمندان خواهد شد.
می توان از اقدامات معمول برای کاهش ورود آلاینده ها به استفاده از کاتالیزور ها، بالا بردن عدد اوکتان بنزین، تقویت و استفاده از ناوگان عمومی، جایگزین کردن ماشین های هایبریدی، درخت کاری و غیره اشاره کرد.
سوخت رایج ایران از بنزین تامین می شود و هرچه عدد اوکتان (آن چه که مشخص می نماید که سوخت تا چه میزان توانایی متراکم شدن قبل از احتراق خودبخودی ( خودسوزی ) را داراست ) بالاتر باشد آن سوخت، سوخت بهتری است. اما به دلیل هزینه تولید بسیار بالا، بنزین مورد استفاده دارای اوکتان کمتری نسبت به حد مورد انتظار در مقابل دیگر مواد تشکیل دهنده بنزین است. که این امر موجب وارد شدن حجم کثیری از آلاینده ها به هوا می شود.
استفاده از کاتالیزور ها، در عین الزامی بودن، هزینه های به نسبت بالایی را به دنبال می اورد که منجر به سر باز زدن و بی میلی برای تهیه کاتالیزور خواهد شد. این در حالی است که بعد از مدتی کاتالیزور نیز توانایی جذب آلاینده هارا تا مقدار قابل توجهی از دست داده و کماکان نقش چشم گیری در کاهش آلودگی نخواهد داشت.
استفاده از ماشین های هایبریدی ، گسترش فضای سبز و توسعه ی ناوگان عمومی ظاهرا از بهترین راه های حفظ سلامت هوای شهر هاست که امروزه در بسیاری از کشور ها نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
سیاست های مبارزه با الودگی هوا نیازمند بستری سازی توسط دولت هاست و عدم توجه دولت به این امر و اختصاص ندادن بودجه برای کاهش آلاینده ها، نه تنها آلودگی هوا را در پی دارد بلکه منجر به ایجاد باران های اسیدی و آسیب به ابنیه و خاک را نیز به دنبال خواهد داشت.
نمونه ی دیگری از راهکار های مستعمل،تعطیلی مراکز و موسسات آموزشی است که این راهکار نیز جزو راهکارهای نچندان موثر در کنترل آلودگی هو است. همچنین نبود راهکار های کارساز، صرفا منجر به وقفه در عملکرد ارگان ها، موسسات، و عقب ماندگی محصلین خواهد شد.
امید است با رسیدگی درست و کارشناسی و تخصیص بودجه نسبت به امر آلاینده ها، شاهد شهر هایی با افق های آبی باشیم.
انتهای پیام /
