به گزارش روز سه شنبه خبرنگار حوزه ایثار و شهادت فرهنگ سار، وقتی که تقویم دی ماه شهدا را ورق می زنی، سال ۱۳۶۵ عملیات «کربلای ۵» و سال ۱۳۹۴، «خان طومان» در سوریه اتفاق افتاده و نام سردار شهید سعید سیاح طاهری که از شهدای کربلای ۵ جا می ماند و ۲۳ دی سال ۹۴ در خان طومان همراه با تعدادی از رزمندگان ایرانی و البته رزمندگان تیپ حیدریون در سوریه به شهادت می رسد را می خوانید.
زندگی سردار شهید سیاح طاهری به سه دوره جنگ تحمیلی، دوران سازندگی و حضور در سوریه قابل تفکیک است.
شهید در دوران جنگ تحمیلی مدام این جمله را بیان می کرد که «تکلیف ما امروز دفاع است».
شهید سیاح طاهری به صورت مستمر در جبهه حضور داشته و یک تقارن معنا داری بین روز جانبازی تا شهادت او وجود دارد.
همسرش پس از جنگ و در دوران سازندگی برای تحصیلات وارد دانشگاه سپاه شده و در بازرسی سپاه مشغول به کار می شود. در این دوران جشنواره های دانش آموزی، مسابقه های کتابخوانی و فعالیت های فرهنگی مختلفی برگزار می کند و علاوه بر آن در قالب کاروان های زیارتی، با افراد بسیاری عازم مکه مکرمه و عتبات عالیات شده و واسطه ای برای رسیدن آنها به آرزوی دیرینه شان می شود.
خانم «هدیه غبیشی» همسر سردار شهید سعید سیاح طاهری درباره شنیدن خبر شهادت همسرش گفت: خبر شهادت سردار شهید سیاح طاهری را زمانی که در شیراز بوده، از طریق تلفن و از زبان پسرش می شنود. ابتدا باور نمی کند، خود را به تهران می رساند و در معراج شهدا، با پیکر مطهر شهید روبرو می شود.
وی افزود: همسرم شهید عباس علیزاده از دوستان قدیمی اش را پیش از رفتن به سوریه در خواب می بیند که در مکانی مملو از گل های رنگارنگ با هم پرواز می کنند و شهید تمام زیبایی ها را به ایشان نشان می دهد.
برگزاری نخستین یادمان شهدای آبادان
همسر شهید سیاح طاهری روایت می کند، همسرش برای انجام کارهای فرهنگی آرام و قرار نداشته و به دوستان شهیدش ارادت و علاقه خاصی داشته است.
وی گفت شهید حمید قبادی نیا، شهید احمد آذرمهر (از شهدای عملیات کربلای ۵) و شهید افضل (که دفترچه خاطراتش همراه شهید سیاح طاهری بوده) از جمله شهیدانی هستند که سردار سیاح طاهری گاهی روزی چند مرتبه به آنها سلام داده، با تک تک شان سخن می گفته و به همین دلیل بیشتر کارهای خود را در گلزار شهدای آبادان انجام می داد.
همسر شهید ادامه داد: آقای طاهری اولین یادمان شهدا در آبادان را به نام خود ثبت و برای ۱۷۷ شهید یادمان برگزار کرده است.
وی گفت: و پس از بازنشستگی بیشتر زمان خود را صرف فعالیت های فرهنگی می کرد تا این که جنگ در سوریه آغاز شد. پس از آن که پیکر شهدای مدافع حرم با سن و سال های پایین به کشور بازمی گشت، با توجه به این که در کارهای نظامی تخصص داشت، بر این باور بود داوطلبانی که به سوریه اعزام می شوند باید دوره های آموزشی پدافندی و ضد زرهی را بگذرانند.
همسر شهید تصریح کرد: از آنجایی که تخصص آموزش ضد زرهی به زبان فارسی و عربی را داشته، عزم خود را جزم می کند که به سوریه برود.
وی افزود: سال ۱۳۹۳ که به سوریه اعزام می شود، به او می گوید حضرت زینب (س) به من اذن داده تا به کمک محور مقاومت بروم.
پس از سه بار اعزام، در سفر آخر، ۲۱ دی ۱۳۹۴ به سوریه می رسد و روز بیست و سوم که برای شناسایی منطقه به خان طومان می رود، و بر اثر اصابت خمپاره به همراه تعدادی از نیروهای ایرانی و تیپ حیدریون از جمله شهید محمد کامران (جوان ۲۴ ساله) به شهادت می رسد.
