طرح ویژه برخورد با تولید و عرضه مانتوهای جلوباز، شیشهای، حریر و توری در تهران با مشارکت اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران، پلیس اماکن و دادستانی پایتخت کلید خورد. به گزارش فرهنگ سار، به گفتهی ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران، این طرح به دنبال مطالبات عمومی مبنی بر جلوگیری از […]
طرح ویژه برخورد با تولید و عرضه مانتوهای جلوباز، شیشهای، حریر و توری در تهران با مشارکت اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران، پلیس اماکن و دادستانی پایتخت کلید خورد.
به گزارش فرهنگ سار، به گفتهی ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران، این طرح به دنبال مطالبات عمومی مبنی بر جلوگیری از تولید و عرضه پوشاک نامتعارف و صیانت از عفاف و حجاب است.
پدیده پوشش های نامناسب به خصوص مانتوهای جلو باز در چند سال اخیر در کشور رو به رشد بوده است. پدیده ای که علاوه بر برخورد مناسب با تولید کنندگان این پوشش ها فرهنگ سازی مناسب در سطح جامعه را نیز نیاز دارد. فرهنگ سازی و برخوردی که چگونگی انجام آن در سطح مدیرتی کشور همواره مطرح بوده است.
با توجه به سخنان مقام معظم رهبری در خصوص تهاجم های فرهنگی و تغییر سبک زندگی ایرانی اسلامی ملت ایران لزوم برخورد با چنین هنجار شکنی هایی بیش از پیش احساس می شود. اما ایا برخوردهای سلبی یا قهری از سوی نهاد های مسئول با مصرف کنندگان این قبیل کالا ها می تواند راه گشا باشد، یا باید این برخورد با تولید کنندگان این کالا ها صورت گیرد.
* برخورد با تولید کنندگان مانتوهای جلو باز
ابوالقاسم شیرازی رئیس اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران از اجرای طرح برخورد با پوشش های نامناسب خبر داد و گفت: در این طرح ویژه، سعی کردهایم برخورد سلبی با این تخلفات در کنار برخوردهای ایجابی باشد و به همین منظور، در صورت مواجهه با هرگونه تخلف، در مرحله اول تذکر کتبی و با تکرار تخلف، اخطار داده خواهد شد و با توجه به نوع تخلف، واحدهای صنفی متخلف تا ۲ هفته پلمب میشوند.
سرهنگ تقی افرند معاون نظارت بر اماکن پلیس امنیت عمومی تهران بزرگ نیز در خصوص این طرح گفت:
ارائه مانتوهای جلوباز، مانتوهای شیشهای، شلوارهای زاپدار و پوشاکی از این قبیل، در مغازهها ممنوع است.
افرند ادامه داد: در صورت مشاهده چنین اجناسی در مغازهها، ابتدا یک اخطار ۱۰ روزه به آنها داده میشود و اگر طی این مدت ۱۰ روز، این اقلام را جمع نکنند، طبق دستور قضایی، با آنها برخورد (یعنی مغازه آنها پلمب میشود) میشود. رفتار پلیس به هیچ عنوان قهری نیست و پلمب کردن یک مغازه، آخرین رفتاری است که پلیس در برابر متخلفان از خود نشان میدهد.
طبق آمار اتحادیه صنف تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران تعداد واحد تولیدی و فروشگاهی در سطح شهر تهران، ۱۷ هزار واحد بوده که از این تعداد نزدیک به ۶ هزار واحد تولیدی و ۱۱ هزار واحد دیگر نیز فروشگاه است، همچنین ۳ هزار واحد نیز از میان ۱۱ هزار فروشگاه نیز مانتوفروش هستند.
* فرهنگسازی با چماق؟
برخورد با پوشش های ناهنجار و مانتوهای جلوباز در نگاه اول طرح مناسبی است. اما این قبیل برخوردها همیشه نمی تواند نتیجه مناسبی را در پی داشته باشد. چنانچه در بسیاری از موارد این قبیل برخوردهای قهری و سلبی نتیجه ای معکوس به دنبال داشته است.
یقیناً فرهنگ سازی قبل از اجرای این چنین طرح هایی راهکار مناسب تری است. با توجه به نفوذ فرهنگ غربی و همچنین انحطاط سبک زندگی ایرانی اسلامی که امروزه در بستر شبکه های مجازی در حال رشد است؛ نیاز فرهنگ سازی در بستر شبکههای اجتماعی به شدت احساس میشود.
در همین خصوص دکتر معصومه نصیری قائم مقام انجمن سواد رسانه ای ایران در ارتباط با نقش شبکه های اجتماعی در تغییر سبک زندگی و همچنین تاثیر گذاری این شبکه ها در زندگی فردی و اجتماعی ما گفتند:
شبکه های اجتماعی در تغییرات مختلف فرهنگی و سبک زندگی تاثیر گذار است. این شبکه ها با بافت زدایی و عادی سازی مسائلی که تا پیش از این ارزش بوده اند ولی امروزه تغییر وضعیت دادهاند نقش بسیار مهمی ایفا میکنند. رسانه ها به جهت استفاده از تکنیک هایی چون تکرار و دیگر تکنیک های رسانه ای مختلف می تواند این تاثیرات را بر روی مخاطب بگذارد.
نصیری در ادامه با اشاره به این مثال که تا دیروز پوشیدن و استفاده کردن از شلوار پاره برای ما خجالت آور بوده است اما امروزه دیگر خجالت آور نیست اشاره داشتند که فضای رسانه ای و سبک زندگی که این شبکه ها برای ما ایجاد می کنند مخاطب را تحت تاثیر خود قرار می دهند.
نصیری با یادآوری نکته ای در خصوص لزوم آموزش سواد رسانه ای به مخاطبان گفت : یکی از سوالات مهم سواد رسانه ای این است که محتواهای رسانه ای و تولیدات رسانه ای قرار است چه سبک زندگی و ارزشی را در ما از بین ببرد و یا برای ما به وجود بیاورد.
بسیاری از تولیداتی که امروزه در سینمای خودمان وجود دارد و حتی شبکه های ماهواره ای در کمرنگ کردن برخی از عرف ها، هنجار ها و حتی قانون شکنی ها درباره حجاب و پوشش تاثیر گذار هستند. اگر بخواهیم نگاهی دقیقتر بیاندازیم مخاطبی که دارای سواد رسانه ای است از خود سوال می کند که این محتواها و تصاویر که در قالب مد برای ما تهیه می شود قرار است چه تغییری را در سبک زندگی من و ارزش ها و باور های من ایجاد کند و یا از بین ببرد.
قائم مقام انجمن سواد رسانه ای کشور در جواب به این سوال که آیا باید مقصرهمه ناهنجاریها را شبکه های اجتماعی بدانیم افزود: فکر می کنم که شبکه های اجتماعی حتی اگر نخواهیم همه تقصیرها را به گردن آن ها بیندازیم اما تاثیر گذار هستند. اساسا رسانه ها در این تغییرات فرهنگی به جهت کارکردی که دارند نقش مهمی را ایفا می کنند. به خصوص که ما امروزه در دنیای شبکه ای زندگی می کنیم و رسانه ها از هر طرف ما را احاطه کرده اند.
البته اگر مخاطب سواد رسانه ای و بینش و تربیت رسانه ای درستی در اختیار نداشته باشد در مواجهه با پیام های این شبکه ها به شدت تحت تاثیر فریبندگی ساختگی که این شبکه ها ایجاد می کنند قرار می گیرد و ممکن است تغییرات رفتاری نیز داشته باشد.
* سردرگمی جامعه از تفاوت پوششها در فضای فرهنگی کشور
استفاده از پوشش های نامناسب در بین افراد مشهور به خصوص بازیگران و هنرمندان نیز رواج بسیاری پیدا کرده است. پوششهایی که گاها در مراسم های رسمی نیز استفاده شده و بازخورد بسیاری در رسانه های جمعی دارند. استفاده هنرمندان و افراد شاخص از این مدل پوشش ها خود تبلیغی برای استفاده عموم مردم از این قبیل پوشش های نامناسب و هنجارشکنانه است. تبلیغاتی که به صورت گسترده در حال انجام است و این سردرگمی را برای مخاطبان ایجاد می کند که با وجود سیاست های فرهنگی واحد در کشور همچنان شاهد این قبیل پوشش های نا مناسب در بین هنرمندان سینما و تلویزیون هستیم.
دکتر نصیری در خصوص سردرگمی مخاطبان به واسطه تفاوت پوشش ها در فضای فرهنگی کشور به خصوص رسانه های رسمی همچون تلویزیون و سینما گفت:
بحث فراتر از این موارد است. سیاست های فرهنگی ما باید دارای یکپارچگی و نزدیکی با یکدیگر باشند. پوششی که در شبکه های سینمای خانگی می بینید با پوشش سینما و تلویزیون در تضاد است و تفاوت های جدی دارد. این تفاوت ها بر روی مخاطبان تاثیر گذار است .
وی افزود: اگر سیاست فرهنگی کشور سیاست واحدی است چرا باید در نحوه پوشش یک سریال نمایش خانگی با سینما تفاوت های بسیاری را شاهد باشیم. البته باید گفت که هر کدام از بخش ها به شیوه خاصی مدیریت می شوند و نمی توان گفت که باید صد در صد با همدیگر هماهنگ باشند ولی این تفاوت جدی که شاهد آن هستیم هم منطقی به نظر نمیرسد.
* چاره چیست؟
ضرورت برخورد جدی با تولید کنندگان و توزیع کنندگان این پوشش های نامناسب در کشور احساس می شود.از سوی دیگر فرهنگ سازی در سطح جامعه و آگاهی دادن به مخاطبان می تواند تاثیر بسیاری در کاهش استفاده از این پوشش ها داشته باشد. اما سوال اینجاست که تا چه اندازه برخوردهای قضایی می تواند در خصوص این پدیده های فرهنگی چاره ساز باشد. آیا بهتر نیست توان اجرایی کشور بیشتر در جهت فرهنگ سازی استفاده شود تا برخورد با این پدیده ها.
/// انتهای پیام