به گزارش خبرنگار فرهنگی فرهنگ سار از پایگاه اطلاع‌رسانی انگجت، یک آژانس ایتالیایی فعال در حوزه تحقیقات و توسعه سیستمی ابداع کرده است که می‌تواند با اندازه‌گیری مدت زمانی که بازدیدکنندگان به یک اثر هنری نگاه می‌کنند و میزانی که به آن نزدیک می‌شوند، جذابیت آن را مشخص کند. برای این منظور، دوربین‌های مخصوصی در نزدیکی آثار هنری کار گذاشته می‌شود تا اطلاعاتی از قبیل تعداد بازدیدکنندگان و رفتار هر بازدیدکننده به هنگام تماشای هر اثر را جمع‌آوری و ثبت کنند.
این سیستم که شِرآرت (ShareArt) نام دارد به موزه‌ها کمک می‌کند براساس میزان جذابیتی که هر اثر برای بازدیدکنندگان دارد، به برخی تابلوها و اشیاء هنری در کلکسیون خود جایگاه ویژه‌ای اعطا کنند و با اعمال تغییرات لازم در محل قرارگیری و نورپردازی این آثار، پس از وقفه‌ای که براثر شیوع کرونا و تعطیلی‌های سراسری ایجاد شد بار دیگر جمعیت علاقه‌مندان را به موزه‌ها و نگارخانه‌ها بکشانند.
به کمک این فناوری، پژوهشگران تاکنون به یافته‌های جدید و غافلگیرکننده‌ای درباره نحوه درک هنر و تعامل با آن توسط انسان‌ها رسیده‌اند؛ بررسی‌ها نشان می‌دهد متوسط زمانی که بازدیدکنندگان به یک اثر هنری نگاه می‌کنند ۴ تا ۵ ثانیه است و تنها تعداد معدودی از آثار هستند که توجه افراد را بیش از ۱۵ ثانیه به خود جلب می‌کنند. محققان می‌گویند اگر الزام پوشیدن ماسک تمام شود، این سیستم قادر خواهد بود بدون تجاوز به حریم خصوصی افراد، حالت چهره آنها را به هنگام تماشای هر اثر هنری بررسی و ثبت کند و به پژوهشگران امکان رصد واکنش‌های شناختی را نیز بدهد.
شِرآرت جدیدترین نمونه از ادغام فناوری و هنر است اما تنها مورد نیست؛ سیستم‌های مبتنی بر فناوری یادگیری ماشینی این روزها به جایی رسیده‌اند که می‌توانند سبک نقاشان معروف را تقلید کنند و به واسطه الگوریتم‌های تعریف شده دست به هنرآفرینی بزنند. از طرف دیگر این روزها می‌توانیم به کمک نرم‌افزارهای مبتنی بر واقعیت افزوده، به کمک یک گوشی هوشمند از هر نمایشگاه هنری در جهان به صورت مجازی بازدید کنیم.
