دمکرات، جمهوریخواه، دیگه تمومه ماجرا !

تلاقی زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ ایالات متحده آمریکا (سوم نوامبر) با سالروز تسخیر لانه جاسوسی (انقلاب دوم) در ۱۳ آبان سال ۱۳۵۸ را شاید از جهاتی جالب دانست، بخصوص آنکه دولت جنایتکار دونالد ترامپ در سال گذشته تاریخ ۱۳ آبان را بعنوان آخرین مرحله اجرای تحریم های ظالمانه بر علیه مردم عزیز ایران تعیین کرده بود و حال ۱۳ آبان ۱۳۹۹ به یکی از پر اضطراب ترین روزهای زندگی نکبت بار او تبدیل گردیده است.
۱۳ آبان روز ملی مبارزه با استکبار جهانی و در رأس آن دولت تروریست ایالات متحده آمریکا همواره به عنوان نمادی از مبارزه با شیطان زمانه و اجانب سرسپرده ظالم او در دنیا تبدیل گشته است.
برخی افراد  و جناح های سیاسی در داخل و خارج ایران انتخاب یکی از دو نامزد دمکرات یا جمهوریخواه را در جهت تعیین سرنوشت تحولات و دکترین های سیاسی کشور های دنیا مهم ارزیابی می‌کنند در حالی که بر همگان آشکار است که هر دو حزب دمکرات و جمهوریخواه با همه تنازعات و دعواهای سیاسی در خصوص منافع راهبردی و ملی ایالات متحده آمریکا یعنی سلطه گری و دست درازی به استقلال و آزادی و ثروت و جان سایر ملل جهان دارای اشتراک نظر هستند .
بر اساس قانون اساسی آمریکا و احراز شرایط ذیل جهت کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری الزامی است: متولد آمریکا باشد، حداقل در ۱۴ سال گذشته مقیم آمریکا باشد و سوم آن که دارای ۳۵ سال باشد. کلیه احزاب آمریکا قادر به معرفی کاندیدا می باشند ولی عملاً نحوه انتخاب بالاترین مقام اجرایی در کشور مدعی مهد دموکراسی به مراتب دارای شکلی پیچیده و خلاف اصول اولیه دمکراسی است.
رأی دهندگان در وهله اول جهت شرکت در انتخابات می بایست چند ماه قبل از برگزاری اقدام به ثبت نام نمایند. اگر چه این شرکت به ظاهر امری اختیاری است، ولی عدم شرکت بعدها در اعطای امتیازات مادی و معنوی در دستگاههای اجرایی آمریکا تأثیر گذار است.
در وهله دوم و مهمتر از همه اینکه رأی دهندگان اجازه رأی دادن مستقیم به کاندید مورد نظر خود اعم از احزاب دمکرات یا جمهوریخواه راندارند بلکه باید بطور غیر مستقیم در هر ایالت به کالج الکترال رأی دهند و این کالج ها بطور متناسب با جمعیت هر ایالت دارای تعداد رأیی هستند که جمعاً تعداد آن به ۵۳۸ رأی می رسد و شهروندان آمریکایی در انتخابات ریاست جمهوری اعضای این کالج را انتخاب و آنان به بطور نیابتی به یکی از نامزدها رأی می دهند.
اما قسمت جالب قضیه آنجاست که به هنگام شمارش آرا کالج در هر ایالت اگر مقدار آرای فردی که اکثریت را کسب نماید به طور اتوماتیک کلیه رأی های مخالف را نیز صاحب می گردد. در انتخابات سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۶ اگرچه تعداد رأی به نمایندگان حزب دمکرات از کاندیداهای جمهوریخواه بیشتر بود ولی در شمارش آرای الکترال رقیب جمهوریخواه پیروز انتخابات گردید.
در تحلیل شعارها و سیاست های اعلامی دو حزب عمده سیاسی امریکا شاهد دو موضوع هستیم :
حزب دمکرات بواسطه اینکه اغلب طرفداران و ثروتمندان این طیف صاحب قدرتهای اقتصادی غذایی و الکترونیک هستند شعارهای این حزب سمت وسوی شعارهای به ظاهرصلح طلبانه دارد.
در نقطه مقابل حزب جمهوریخواه دارای طرفدارانی هست که مالک بزرگترین کارخانجات تولید سلاح و ابزار کشتار جمعی هستند و شعارهای این حزب هم بیشتر جنگجویانه است.
با بررسی عملکرد کلیه رؤسای جمهور در ایالات متحده آمریکا از سال ۱۹۷۹ تاکنون شاهد این هستیم که کلیه منتخبان ریاست جمهوری اعم از دمکرات یا جمهوریخواه در نحوه برخورد با جمهوری اسلامی ایران از هیچ دشمنی و حیله ای ابا نکرده اند. جالب اینکه بیشترین تحریم های ظالمانه و ضد حقوق بشر نسبت به مردم غیور ایران در زمان رؤسای جمهور دمکرات آمریکا (کلینتون ، اوباما) صادر و اجرا گردیده و به اصطلاح معروف با پنبه سر از بدن جدا می کنند.
از سویی دیگر جمهوریخواهان چه در زمان رونالدریگان و دونالد ترامپ ، دستانی آلوده به خون ده‌ها شهید از جوانان سرافراز ایران اسلامی دارند و در آخرین نمونه آن عمل جنایتکارانه ترور سردار شهید جبهه مقاومت حاج قاسم سلیمانی بود که به وضوح و با نقض آشکار اصول اولیه دیپلماتیک و آزادی این عزیز را در هنگام یک سفر سیاسی در کشور ثالث به شهادت رساندند.
این شعار که”دمکرات، جمهوریخواه دیگرتمومه ماجرا “هم اینک به عیان برای همگان به اثبات رسیده است و اینکه جناح های سیاسی امریکا دو روی یک سکه هستند و با تمام خیمه شب بازی ها و بازی های پلیس بد و خوب در پشت پرده معتقد به ظلم افروزی وزورگویی جهانی هستند.
یکی از بزرگترین درس ها در واقعه شهادت مظلومانه سردارسپهبد پاسدارحاج قاسم سلیمانی این بود که دونالد ترامپ چهره واقعی ژست های بظاهر دوستانه و علاقه مند به مردم و فرهنگ ایران را آشکار نمود و با  تهدید به نابودی ۵۲ مرکز فرهنگی ایران ، چهره واقعی نژاد پرستانه و ددمنشانه دولت ظاهر فریب آمریکا را به منصه عمومی به نمایش گذاشت.
لذادل بستن به پیروزی جوبایدن یا دونالد ترامپ سراب عبث و بیهوده ای است که جز رهنمون شدن به قعر وابستگی و ذلالت اجتماعی و ملی هیچ دستاوردی را به ارمغان نخواهد آورد و تنها راه پیروزی و پیشرفت جامعه اسلامی پیروی و تبعیت از دستورات و راهنمایی های رهبرمعظم انقلاب و صبر در راه مقاومت و جهاد علمی و اقتصادی و فرهنگی است.