فریلنسرهای ایرانی از مشکلات می گویند

بزرگنمایی تصویر

فریلنسرینگ اصطلاحی است که در آن یک نفر، بدون آن که به سازمان یا کسب و کار و شرکت مشخصی متعهد شود، فعالیت حرفه‌ای و تخصصی خود را برای مجموعه‌های مختلف انجام می‌دهد.

به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه تحلیلی خبری فرهنگ سار، امیر محمد بهامیر؛ دنیای وب و شبکه های اجتماعی باعث تغییرات بسیاری در کسب کارهای سنتی شده است. تغییراتی که سبب کنار رفتن کسب و کارهای سنتی و ایجاد کسب و کارهای جدید به واسطه حضور اینترنت و شبکه های اجتماعی شده است. فریلنسرینگ یکی از همین تغییرات در سیستم کسب و کارهای نوین است. اصطلاحی که در آن کسب و کارها به صورت فعالیت های تک نفره انجام می شود.

اصطلاح فریلنسر از دوران قرن ۱۸ میلادی توسط سر والتر اسکات در رمان مشهور ایوانهو مطرح شده است. ریشه یابی این کلمه ما را به سربازانی می رساند که در جنگ‌های قرون وسطایی به صورت مزدور و البته بدون التزام و تعهد به اربابی خاص، می‌جنگیدند. امروزه این واژه به افرادی اطلاق می شود که به صورت تک نفره فعالیت و خدمات اختصاصی را به صورت پروژه ای انجام می دهند.

فریلنسر کیست

فریلنسرها امروزه در کنار کسب کارهای سنتی و به خصوص مدرن مشغول به فعالیت هستند. نویسندگی، برنامه‌ نویسی، عکاسی، روزنامه ‌نگاری، طراحی گرافیک، طراحی سایت، مشاوره و حتی فعالیت‌های مهندسی از جمله حوزه هایی هستند که فریلنسرها امروزه در آن ها مشغول به کار اند. خصوصا حوزه های طراحی گرافیک یا تصویر سازی که می تواند بستر مناسبی برای فعالیت فریلنسرها باشد.

نجمه طاهایی تصویرگر و از جمله فریلنسرهای ایرانی است. وی درباره این که به چه کسانی می توان فریلنسر گفت مطرح کرد:
در ایران هنوز واژه ی فریلنسر به خوبی جا نیافتاده است. بعضی ها بخاطر اول کلمه free هنوز فکر می کنند کسی که در محل شرکت کار نمی کند ، پس حتما مجانی می تواند کار کند. فریلنسر بودن خیلی شبیه استارت آپ است و باید مارکتینگ ، روانشناسی مشتری ، امور مالی و خیلی علوم دیگر را بجز تخصص آن فرد یاد گرفت تا از نظر شغلی و درآمدی بتوان کار و زندگی را به بخوبی چرخواند . فریلنسر موفق آن کسی هست که درآمدی بیشتر از کار ثابت در شرکت کسب کند و همیشه مشتری و کار برای ادامه زندگی فریلنسری داشته باشد. در غیر این صورت چون کار پروژه ایست معمولا حتی چند ماه پیش می آید که بدون درآمد است و کار طی می شود که خوب اکثر فریلنسر ها در این مواقع خودشان و کارشان را آپدیت می کنند و سعی در بهتر کردن کار و یادگیری بیشتر می کنن تا برای استیت بعدی و مشتری های لول بالاتر آماده شوند.

تصویرگری در ایران چگونه است

تصویرگری از جمله فعالیت هایی است که فریلنسرهای بسیاری را به خود جذب کرده است. طراحی گرافیکی یا تصویرگری به شاخه ای از هنرهای تجسمی اطلاق می شود که بر مبنای روایت داستان با تصویر بنا شده است. این رشته هنری قدمتی تاریخی و کهن دارد. ایران از دیرباز جزو کشورهای پیشرو در این حوزه بوده و امروزه تصویرگران بسیاری در این حرفه مشغول به فعالیت هستند.

فریلنسرینگ در حوزه تصویرگری در ایران به طور خاص در بخش هایی همچون تصویرسازی کتاب، تصویرسازی پوستر و تبلیغات و یا تصویرگری در بازی های کامپیوتری انجام می شود. تصویرگری در ایران همانند باقی کشورها رشته ای هنری و البته سخت تلقی می شود. رشته ای که در عین ظرافت و زیبایی می تواند مشکلات و سختی های بسیاری را نیز برای هنرمندان فعال در این عرصه به ارمغان بیاورد.

نجمه طاهایی خود سابقه تصویر گری کتاب را دارد، وی درباره وضعیت شغلی تصویرگران در شرایط کنونی توضیح داد:
درحال حاضر بیشتر تصویرگران برای نشریات کار می کنند. مخصوصا جلد کتاب که دستمزد معمولی هم دریافت می کنند که آن هم شرایط خودش رو دارد. تصویر گرها در بازارهای مختلفی فعالیت می کنند ، تبلیغات ، انیمیشن دوبعدی و سه بعدی و موشن گرافیک و موشن کامیک ، سینما، کتاب و نشر (کامیک) ، بازی سازی و غیره. در صنعت گیم هم تصویرگرها بیشتر برای بازی های ادونچر یا نهایتا پوستر بازی مشغول به کار هستند.

متقاضیان زیاد و بازار کار محدود

تبلیغات و تصویرگری در مطبوعات و کتاب همچنین حضور در شرکت های بازی سازی بیشترین فعالیت تصویرگران را به خود اختصاص می دهد. همین امر باعث شده است در سال های گذشته تقاضا برای ورود به رشته های گرافیک به خصوص برای زنان در کشور رونق بگیرد. رشته گرافیک از جمله رشته هایی با متقاضیان بالاست ولی بازار کار محدودی دارد و رقابت بسیاری نیز وجود دارد.

طبق آمار انجمن تصویرگران ایران بیش از ۳۵۰ تصویرگر فعال در این انجمن به صورت رسمی فعالیت می کنند. بسیاری از تصویرسازان نیز هستند که بدون عضویت در این انجمن ها و به صورت مستقل فعالیت می کنند که همین امر باعث می شود مشکلات موجود در این حوزه را نتوان به صورت مشخص بیان کرد.

طاهایی در رابطه با انجمن تصویرگران ایران و فعالیت های این نهاد برای رفع مشکلات فعالان حاضر در این عرصه بیان کرد:
انجمن تصویرگران ایران وجود دارد و سالهاست که فعالیت می کنند. در ازای مبلغی برای عضویت ،کارگاه ها و خدماتی ارایه می دهند. چون صنعت نشر (کتاب) روو به افول هست و کمتر کار چاپی نسبت به سال های قبل وارد بازار می شود، معمولا تصویرگران کتاب از سالیان قبل مشغول در این حوزه بودند به پروژه های انیمیشن های دو بعدی یا مث پینت برای فیلمهای سینمایی پیوستند که بتوانند امرار معاش کنند. البته خیلی هم بازار استیبلی وجود ندارد وقتی برای ساخت پروژه پول مورد نظر در دسترس نباشد . بیشتر پروژه ها با هزینه ی شخصی ساخته می شوند مگر آنهایی که از ارگان های دولتی تامین بودجه می شوند یا کار سفارشی از فلان سازمان است و چون پول خوبی تزریق نمی شود طبعا دستمزد خوبی هم برای تصویرگرها نیست معمولا و همین باعث شده که روی بازار خارج از ایران سرمایه گذاری کنند تا کار خارجی بگیرند و زندگیشان رو بهتر بتوانند بچرخانند .

گیم های موبایلی بیشترین استفاده کنندگان از تصویرگران هستند

صنعت گیم سازی از جمله فعالیت هایی است که تصویرگران در آن حضوری ثابت دارند. طراحی کاراکتر و پس زمینه ها به خصوص در گیم های موبایلی از جمله فعالیت های تصویرگران به حساب می آید. هرچند که تصویرگری در گیم نیز مشکلات و چالش های بسیاری دارد‌. نبود حمایت از تولیدکنندگان گیم و همچنین ریسک سرمایه گذاری در گیم های ایرانی این بازار سود آور را در معرض خطر قرار داده است.

طاهایی درباره جزیره ای فعالیت کردن شرکت های گیم سازی و عدم انسجام در جامعه گیم سازان مطرح کرد:
بزرگترین مشکلی که در ایران در فیلد بازی سازی داریم منسجم و یکدل نبودن کامیونیتی گیم هست . در اصل هر شرکت و هر تیم به صورت جزیره ایی مشغول به کار هستند و کمتر تجربیات خود را مخصوصا در سطح بین الملل با هم به اشتراک می گذارند. این باعث می شود در موارد مشابه آن تیم همان مسیر را در زمان طولانی تری طی کند در حالی که افراد با سابقه تر می توانند تجربیات خود را در اختیار دیگران بذارند تا مسیر و زمان کوتاه تر شود.

طاهایی درباره نداشتن صنف و انجمن بازی سازی در کشور افزود:
دیگر مشکلی که هنوز برای آن فکری نشده ، صنفی نشدن و نداشتن انجمن بازی سازی است. در حالی که انجمن گرافیک متحرک خیلی زودتر به سامان رسیده است. هم برای قیمت گذاری و هم برای آموزش و ورک شاپ ها و هم برای حل اختلاف بین کارآفرین ها با مشتریانشان کمک بسیاری می کند. درحالی که ما در فیلد بازی سازی هنوز صنف نداریم که قیمت و دستمزدها مشخص بشود و از آن طرف اگر افراد مشغول به کار چه به صورت تمام وقت و چه به صورت فریلنسر بتوانند اختلاف های بین خودشان را با مشاور یا وکیل صنفی در میان بگذارند به نتیجه بهتری بگیرند . همچنین آموزش های پایه ایی بیشتر برای به دست آوردن پروداکت بهتر و پرورش نیروی انسانی در پوزیشن درست بر اساس استعداد سنجی نیز بتوانند ایجاد کنند.

گیم سازی دنیایی سود آور ولی همراه با مشکلات بسیار

دنیای گیم امروزه به عنوان یکی از صنایع سود آور در دنیا مطرح است. کشور ما نیز در سال های اخیر شاهد حضور شرکت های گیم ساز بسیاری در این عرصه بوده است. شرکت هایی که به واسطه حضور تلفن های همراه میل بیشتری به سوی ساخت بازی های موبایلی دارند. البته بازار گیم های موبایلی در سال های اخیر به سوی اشباح شدن در حرکت است. ولی استقبال مخاطبان از این گونه سرگرمی ها همچنان میزان بالایی دارد.

ضریب نفوذ تلفن های همراه هوشمند در جامعه ایران به مرز ۸۵ درصد رسیده است. میزان استفاده از بازی های موبایلی نیز در میان این افراد به میزان ۶۷ درصد است. آمار حاکی از آن است که بازی های موبایلی جزو پرطرفدارترین سرگرمی در جامعه ایران محسوب می شوند.

اما با وجود شرکت ها و جوانان خلاق در این عرصه همچنان فضای شرکت های سازنده گیم در ایران در ابهام به سر می برد. عدم وجود سرمایه گذاری و دسترسی به بازارهای جهانی بخشی از مشکلات این شرکت ها است. طاهایی تیز با بیان این نکته که فضای گیم از بازی های موبایل اشباح شده است و اکثر دغدغه بازی سازان کسب درآمد است گفت:
فضای کاری خود من گیم موبایل بوده و هست. در این سال ها بیشتر تولیدات در ایران سمت بازی موبایل است بیشتر تا پی سی. دغدغه اصلی این است که بازی سازها فقط بخاطر پول درآوردن بازی نسازند. کافه بازار هم اکنون از بازی کلمه ایی در حال انفجار است. خوب باز هم موضوع برای بازی ساختن هست و به نظرم خیلی هم لازم نیست در جریانی که قبلا امتحانش را با بازی آمیرزا پس داده حرکت کرد . بازی سازها کمی به سمت کارهای جدید تر و ساختن موج جدید تر حرکت کنند تا ما آرتیستها هم احساس کنیم داریم کار ارزشمندی انجام می دیم نه فقط صرف داشتن یک درآمد لازم برای زندگی، پروژه های درحال ساخت را کمک کنیم . من فکر می کنم دغدغه ی بازی سازها کمی نیاز به بلند پروازی دارد تا بتواند از روتین شدن عناوین بازی های کافه بازار کمی فاصله بگیرد و خون تازه ایی در تولید ارزش افزوده در این جامعه ی نوپا بریزد و مخاطبها هم بازی های در خورتری رو تجربه کنند و سطح سلیقه ی مخاطب کژوال رو هم کمی ارتقا بدهند .

نجمه طاهایی به نبود سرمایه گذار و مشکلات مالی که در سر راه بازی سازان وجود دارد یاد آوری کرد:
خوب مشکلی که بیشتر تیم های بازی ساز دارند نداشتن سرمایه برای تولید است. بیشتر تیم ها دست خالی شروع می کنند و با وعده ی دستمزد در پایان پروژه و سهم فروش از بازی گذران می کنند. که معمولا پروژه به پایان نرسیده افراد نا امید می شوند و تیم از هم می پاشد. از بزرگترهای این صنعت زیاد شنیده اییم که می گویند اگر پول ندارید بازی نسازید . به نظرم باید آموزش بهتری داد که چه بازی ایی قابل توجیه برای ساختن و به سود رسیدن است و ارزش ساختن دارد. که سرمایه گذارها بیایند سرمایه شان را در اختیار بگذارند و پروژه های بهتری ساخته شوند تا یک سری گیم های سطح پایین بعضا یک نفره که از نظر اجرا و مانیتیزیشن بسیار مشکل دارند و فقط هدر دادن وقت و انرژی بدون دانش لازم یا کوچینگ افراد با تجربه است .

امروزه جوانان بسیاری در شاخه های مختلف مشغول به فعالیت هستند. فعالیت هایی که نشان دهنده پتانسیل بالایی است که در کشور ایران وجود دارد. اما مشکلات بسیاری نیز بر سر راه افرادی است که علاقه مند به فعالیت در این حوزه ها هستند. سال های گذشته تلاش های بسیاری برای رفع موانع موجود در سر راه شرکت هایی خلاق شده است. ولی همچنان مشکلات دیگری بر سر راه فعالان این عرصه ایجاد می شود. مشکلاتی که نیاز به حمایت و همت یکپارچه مسئولین دارد تا شاهد رشد این شرکت های خلاق در ایران باشیم.

/انتهای پیام