به گزارش روز چهارشنبه فرهنگ سار، اعلام نتایج پنجاه و نهمین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به مراتب جنجالی تر از اعلام نتیجه دوره قبل از آن بود و میلیون ها رای دهنده آمریکایی را نسبت به دوره قبل از آن به شدت در نگرانی فرو برد، چرا که سرنوشت انتخابات آمریکا نه بر مبنای آرای آنان بلکه براساس کالج الکترال تعیین می شود.
میلیون ها رای دهنده آمریکایی باید نگران نتیجه آرایی به غیر از آرای خود باشند
در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا، هیلاری کلینتون با سه میلیون آرای مردمی بیشتر به دونالد ترامپ به علت کسب آرای الکترال بیشتر باخت و بیش از ۶۵ میلیون و ۸۵۰ هزار رای دهنده آمریکایی را به علت سیستم پیچیده رای گیری، با اعلام این نتیجه مایوس کرد.
در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا نیز بیش از ۸۱ میلیون رای دهنده آمریکایی بازهم نمی توانستند مطمئن به پیروز شدن نامزدی باشند که به وی با اکثریت آرا رای داده اند و این هراس می رفت که باردیگر نامزدی با آرای مردمی کمتر اما آرای بالاتر الکترال درکاخ سفید ماندگار شود.
نشریه گاردین: انتخابات در آمریکا شرم آور است – سرکوب آرای رای دهندگان
نشریه انگلیسی گاردین در مقاله ای تحلیلی و مفصل به قلم «باب کار» (Bab Carr) با پرداختن به سیستم رای گیری در آمریکا، آن را یک «سیستم انتخاباتی شرم آور » خواند.
گاردین دراین تحلیل می نویسد: سیستم و قوانین حاکم بر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در روند پیچیده مجمع گزینشگران همچنان به سرکوب آرای رای دهندگان آمریکایی می پردازد، این سیستمی شرم آور است و آمریکا باید از سایر کشورهای دموکرات جهان روش (درست) سیستم انتخاباتی را بیاموزد.
باب کار تحلیلگر گاردین به صراحت می نویسد: سیستم (مجمع گزینشگران) الکترال آمریکایی بطور شرم آوری اصول دموکراسی را زیر پا می نهد.
اندیشکده بروکینگز: دیگر زمان برچیدن سیسم مجمع گزینشگران است
اندیشکده آمریکایی بروکینگز نیز از یک سال پیش و قبل از آغاز کارزار انتخاباتی در آمریکا در مقاله ای به قلم «دارل ام. وست» (Darrell M. Wes) در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹ نوشت: اکنون دیگر زمان برچیدن سیستم کالج الکترال از روند انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا است.
دارل در بدو این مقاله نوشت که وی پیشتر یکی از حامیان سرسخت سیستم کنونی انتخاباتی در آمریکا بود اما اکنون به یکی از منتقدان آن بدل شده است.
دارل در مقاله خود بر روی تارنمای اندیشکده بروکینگز نوشته است: ( متوجه شدم سیستم) کالج الکترال نمی تواند بیش از این به عنوان یک «قوه سازنده» در ساختار سیاسی آمریکا عمل کند.
نویسنده این مقاله می نویسد: کالج الکترال تنها مزیتی که دارد به برخی از ایالت های آمریکا نسبت به دیگر ایالت ها و آرای مردمی قدرت انتخاب نهایی را می دهد، ایالت هایی همچون «مین» (Maine) و «نبرسکا» قادرند تا نامزد پیروز را با آرای الکترال خود بازنده کنند.
نشریه نیویورکی فورچون: جنبش برچیدن مجمع گزینش گران، یک فرد یک رای
مجله فورچون که مقر آن در شهر نیویورک است نیز پیش از آغاز روند انتخاباتی ۲۰۲۰ در آمریکا در تحلیلی به قلم «ارین کوربت» (Erin Corbett) نوشته بود: انتقادی که بر سیستم انتخاباتی کالج الکترال وجود دارد این است که این روشی غیر دموکراتیک در آمریکا محسوب می شود.
فورچون با اشاره به پدید آمدن جنبشی در لایه های سیاسی آمریکا موسوم به «جنبش برچیدن کالج الکترال» نوشت: اکثر دموکرات ها خواهان برچیدن این روش انتخاباتی در آمریکا هستند، خواسته این افراد این است، «یک فرد، یک رای».
این نشریه آمریکایی واضح ترین صدا دراین زمینه را «الیزابت وارن» سناتور ایالت ماساچوست دانست و نوشت: وی در جریان کارزار انتخاباتی خود گفته بود «از دیدگاه من هر رای (رای دهندگان آمریکایی) اهمیت دارد و این بدان معنی است که باید از شر سیستم کالج الکترال خلاص شویم».
هیلاری کلینتون خواستار برچیدن هئیت گزینشگران شد
هیلاری کلینتون نامزد سابق حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ نیز روز گذشته در یک پیام در شبکه اجتماعی توئیتر صریحا خواستار برچیدن مجمع گزینشگران از روند انتخاباتی دراین کشور شد.
وی که در آن سال با ۶۵ میلیون و ۸۵۳هزار و ۵۱۴ آرای مردمی در مقابل دونالد ترامپ که ۶۲میلیون و ۹۸۴ هزار و ۸۲۸ رای مردمی کسب کرده بود، نتیجه را به رقیب جمهوریخواه خود باخت در حساب توئیتر خود نوشت: بر این باورم که الکترال کالج ها باید برداشته شوند و ما رئیس جمهوری خود را براساس آرای مردمی انتخاب کنیم.
هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا تنها به علت آنکه ۲۲۷ رای الکترال در برابر ۳۰۴ رای الکترال ترامپ کسب کرده بود، باخت، درحالی که آشکارا آرای مردمی تعیین کننده نامزد انتخابی نبود.
انتخابات ریاست جمهوری و معاون اول آمریکا بر اساس قانون اساسی این کشور به صورت غیر مستقیم (indirect election) بوده و بر خلاف سازوکار انتخاباتی بسیاری از کشورها، مردم به طور مستقیم به رئیس جمهوری رای نمی‌دهند؛ یعنی در نهایت گروهی متشکل از ۵۳۸ نفر تحت عنوان مجمع گزینشگران از طرف ۵۰ ایالت این کشور و بخش کلمبیا (District of Columbia) هستند که آرای خود را به صندوق می ریزند.
با توجه به این سازوکار، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا لزوماً بر مبنای اکثریت آرا شهروندان انتخاب نمی‌شود بلکه این میزان جمعیت ایالت‌ها است که در نتیجه‌ِی انتخابات نقش تعیین کننده ای دارد و خواست و اراده شهروندان در این مکانیسم فدای عامل جمعیت شده و این امر خارج از موازین دموکراتیک مورد ادعا در این کشور به شمار می رود.
شاید اگر چنین سیستمی درکار نبود، امروز جهان شاهد بحران ترامپ نمی شد.
