به گزارش فرهنگ سار به نقل از روابط عمومی دانشگاه سوره همزمان با آغاز هفته هنر انقلاب اسلامی، سومین نشست از مجموعه ویژه برنامه‌های‌های هفته هنر انقلاب اسلامی و گرامیداشت سالروز شهادت سید مرتضی آوینی به همت دانشکده هنر دانشگاه سوره و همکاری معاونت پژوهشی، با عنوان «آسیب شناسی متن‌های نمایشیش تولید شده درباره داده‌های سیاسی تاریخ ایران پس از انقلاب، از منظر مولفه‌های دراماتیک» روز شنبه ۲۱ فروردین به صورت مجازی برگزار شد.
در ابتدای جلسه، امیررضا نوری پرتو تعریف مختصری از انقلاب ارائه داد و تاثیر آن بر دنیا و سینما را نیز خاطر نشان کرد؛ سپس وارد بحث اصلی شده و علاوه بر معرفی اثار سینمایی مربوط به دوران انقلاب به تحلیل مختصری از آن پرداخت.
وی افزود: در اوایل انقلاب عده‌ای خواهان بسته شدن سینماها بودند ولی با این وجود یک هفته بعد از پیروزی انقلاب امام خمینی (ره) با بیان کردن عدم مخالفت با سینما سالن‌های سینما دوباره باز شد.
نوری پرتو در ادامه سخنرانی، تمام فیلم‌های بعد از انقلاب را بررسی کرد و در رابطه با اولین فیلم ساخته شده بعد از انقلاب اسلامی فریاد مجاهد ساخته مهدی معدنیان، اذعان کرد: ساده انگاری و شخصیت پردازی و نیز چینش رویدادها و موقعیت فیلم به گونه‌ای بود که در همان دوران آشفته تمام گروهای سیاسی و مردم به این فیلم اعتراض کردند که باعث شد فریاد مجاهد برای چند روز از پرده سینما به پایین کشیده شود.
وی در رابطه با فیلم های دهه ۵۰ تا ۶۰ به فیلم‌هایی همچون پرواز به سوی مینو و زنده‌باد اشاره کرد و گفت: فیلمنامه نویسان و کارگردانان این آثار بیشتر از آن که به شکل گیری روایت درامی الگومند و درگیرکننده توجه نشان دهند به کارکرد کم و بیش فیلم هایشان در گیشه دلخوش کرده بودند، اما به دلیل کاستی های روایی و ساختاری ریز و درشت آشکار در این آثار نامبرده شده نمی توان هیچ کدام از اینها را به عنوان فیلم های نمونه و شناخته شده که در یک برهه غریب و مهم از تاریخ معاصر ایران ساخته شده‌اند جدی گرفت و نامشان را در حافظه ماندگار تاریخ سینمای کشورمان ثبت کرد اما شاید بتوان در این میان به خون بارش و ازفریادتاترور نگاهی متفاوت تر داشت.
سپس نوری پرتو فیلم‌های توقیف شده در زمان انقلاب را معرفی و در بررسی علل آنان نیز خاطرنشان کرد: ماجرای اکران برزخی‌ها ساخته ایرج قادری در سال ۱۳۶۰ را داشتیم، برزخی‌ها با استقبال پیش‌بینی نشده عامه تماشاگران از این فیلم با وجود زمان اکران بسیار محدودش مواجه شد که این اتفاق برای خیلی از قدرتمندان و سیاستمردان و حتی توده‌های انقلابی دشوار و هضم نشدنی بود؛ اعتراضات سرانجام کار خودش را کرد و علاوه بر پایین کشیدن فیلم از پرده های سینما باعث شد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت هم از کار خود استفعا دهد.
وی افزود: فیلم برزخی‌ها، با تکیه بر خط داستانی‌اش به شکلی نمادین می‌خواست ستارههای سینمای دوره پهلوی را از زیر سایه بدبینی بیرون بیاورد اما به سرپوشی بر واپسین روزنه های امید برای بازگشت ستارگان سینمای پیشین ایران به روی پرده‌های سینما تبدیل شد.
نوری پرتو در بخش دوم صحبت‌های خود نیز، به سیمای گروه‌های سیاسی در فیلمنامه‌های آثار سینمایی پس از انقلاب پرداخت و همچنین با اشاره به سازمان مجاهدین خلق افزود: در اوایل دهه ۶۰ الی ۷۰ بردن نام سازمان مجاهدین خلق به اسم منافقین ممنوع بود کاراکترهایی در این مضمون وجود داشتند اما به صورت مستقیم به آنها اشاره نمی‌شد.
وی در پایان نیز به تحلیل فیلم هایی چون ماجرای نیمروز، رد خون و فیلم های نرگس آبیار همچون شبی که ماه کامل شد پرداخت.
در انتهای جلسه نیز، به تمامی سوالات علاقه مندان در این حوزه پاسخ داده شد.
